ปรับโครงสร้างร่างกายต้านภัย “อัมพฤกษ์ อัมพาต”
การได้เกิดเป็นมนุษย์เป็นสิ่งวิเศษยิ่ง แต่การเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ทั้งร่างกายและจิตใจนั้นเป็นสิ่งที่วิเศษมากกว่า แต่ในสังคมปัจจุบัน ผู้ที่มีทุกสิ่งพร้อมทางร่างกายมักจะไม่ค่อยระวัง และไม่ดูแลกายนี้ให้ดีพอ มักใช้ร่างกายจนทรุดโทรมเสื่อมถอย เร็วกว่าวัยอันควร โดยลืมไปว่าเราต้องอยู่กับกายนี้จนกว่าชีวิตจะดับไป ดังนั้นจึงควรดูแลรักษาให้ดี ใช้เขาหาเงินเป็นหลักล้านแต่ดูแลหลักร้อย จะให้อะไรดีๆหรือป้องกันก่อนที่เขาจะเป็น ก็เสียดาย เพราะคิดว่ายังไม่เป็นอะไร ต้องรอให้ถึงขั้นเป็นโรค ถึงขั้นควบคุมอะไรไม่ได้ แล้วค่อยมาคร่ำครวญภายหลัง ซึ่งเมื่อถึงเวลานั้น คงไม่สามารถเรียกร้องทุกสิ่งให้กลับมาเหมือนเดิมได้ คนที่เกิดมากับความพิการย่อมรู้ดีว่าการมีร่างกายที่สมบูรณ์เป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่สุดแล้ว แต่คนที่เกิดมาสมบูรณ์พร้อม กลับไม่เห็นคุณค่า ยิ่งสังคมในยุคนี้ต้องดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด จึงใช้ร่างกายจนลืมไปว่าเขาต้องมีความสมดุล ต้องแข็งแรง ในการดำเนินชีวิตนี้ท่านจึงจะใช้เขาได้ตลอดโดยไม่ต้องเสียเวลา เสียเงินทองมากมาย เพื่อรักษาเขาในภายหลัง อัมพาต เป็นบทสรุปของคนที่ใช้ร่างกายตัวเองมากเกินไป โดยไม่ดูแล โรคอัมพาตเป็นความทรมานอย่างยิ่ง ท่านลองคิดดูว่าร่างกายที่เคยพร้อมสรรสร้างทุกสิ่ง ทำกิจวัตรต่างๆ ได้ด้วยตนเอง ทำงานหาเงิน เดินเหินคล่องแคล่ว ไม่ต้องพึ่งพาใคร แต่วันหนึ่งกลับทำอะไรด้วยตัวเองไม่ได้เลย คิดสิ่งใดก็ไม่สามารถทำได้เหมือนแต่ก่อน กลายเป็นภาระของคนอื่น ทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสทั้งทางกายและใจ ยากที่จะแก้ไขสิ่งใดได้ มากกว่ายื้อชีวิตให้อยู่ได้นานขึ้น จะรักษาฟื้นฟูกันมากขนาดไหนก็คงได้แค่ระดับหนึ่งเท่านั้น ไม่สามารถกลับมาได้ปกติสมบูรณ์ดังเดิม เงินที่ใช้ร่างกายนี้ทุ่มเทหามามากมาย ก็ไม่อาจซื้อร่างกายและจิตใจอันเดิมกลับมาได้ ต้องจมอยู่กับทุกข์ที่ได้แต่คร่ำครวญว่าไม่น่าละเลยตัวเองเลย สิ่งสำคัญที่สุดของชีวิตนี้ก็คือ ทำอย่างไรล่ะให้ร่างกายนี้ดีจนแก่เฒ่า ไม่ต้องทุกข์ทรมานมากในบั้นปลายชีวิต ไม่ต้องเป็นภาระใคร มีคุณภาพชีวิตที่ดีจนถึงลมหายใจสุดท้าย ยิ่งสังคมในปัจจุบันนี้ มีแนวโน้มเป็นสังคมแบบพึ่งตนเอง…